Οτιδήποτε χαρακτηρίζεται ως «ανθρώπινο», έχει μέσα του το περιττό…το περιττό είναι όχι το παραπανίσιο και άχρηστο, αλλά το χρήσιμο επιπλέον…..
Όλοι οι οργανισμοί είναι εξελιγμένοι έτσι ώστε να επιβιώνουν μια χαρά στο περιβάλλον όπου έχουν προσαρμοστεί…..ο άνθρωπος όμως δημιουργεί περιβάλλοντα, φτιάχνει πράγματα που περισεύουν από την απλή επιβίωση…..
Αν κάτι μας κάνει ανθρώπινους είναι το ότι καταφέρνουμε και «ζούμε» , που είναι πολύ περισσότερα πράγματα από το απλά «επιβιώνουμε»…..
Το μεγαλύτερο κακό που κάνει όλος αυτός ο σαματάς περί οικονομικής ανεπάρκειας της χώρας μας είναι το ότι πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να μπούνε στον κύκλο της επιβίωσης με συνέπεια να έχουν ξεχάσει τι θα πει «ζω»…..
Για μένα αυτό είναι το χειρότερο αποτέλεσμα της κρίσης….
χρηχα 
Η προσωπική ή ατομική «μου» ενέργεια, αναγκάζεται να προσαρμοστεί για να ζήσει αξιοπρεπώς και επειδή αυτή η ατομική προσαρμογή κρατά πάνω από είκοσι χρόνια, δεν απορεί… αποδέχεται…
«Δεν υπάρχουν απελπιστικές καταστάσεις, υπάρχουν άνθρωποι απελπισμένοι απ΄ τις καταστάσεις» Το είπε τραπεζικός μεγαλοστέλεχος! 😉
Καλησπέρα αγαπητέ, Χρήστο! 🙂
Καλησπέρα αγαπητή Στεφανία….
Είτε έτσι είτε αλλιώς, το ότι είμαστε σε κατάσταση απελπισίας δεν αλλάζει…είτε σε προσωπικό είτε σε εθνικό επίπεδο….
Η προσαρμογή πάντως είναι απαραίτητη για την επιβίωση μας….
Να’στε καλά….
Καλησπέρα αγαπητέ Χρήστο…
Πώς πάει η προσαρμογή στο αναπόφευκτο; (χιουμοράκι!) 😉
Όταν έπεσα στο παρακάτω κομμάτι, σκέφτηκα πως «εδώ» θα βρει τον χώρο του… προσωπικά μ’ ενθουσίασε, μια και έχω Ανατολίτικα ακούσματα απ΄ την Πόλη όπου έζησα στα παιδικά μου χρόνια, πριν πάω στη Γαλλία, όπου η Γαλλική μουσική με σημάδεψε επίσης! 😛
Καλή ακρόαση… εύχομαι! 🙂
Καλησπέρα αγαπητή Στεφανία…..
Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση….είναι από τις μουσικές που όντως μου αρέσουν….η μίξη του παραδοσιακού με το νέο….μια καινούρια ματιά σε όσα ξέρουμε ότι ήδη είναι τέλεια , μια και ο χρόνος τα έχει δοκιμάσει……
Ξέρεις , το ότι μου αρέσει η τζάζ έχει να κάνει και με την αρτιότητα των μουσικών…..αν κανείς δεν είναι τέλειος δεν έχει τα κότσια συνήθως να ασχοληθεί με την τζαζ…..
Η προσαρμογή με το αναπόφευκτο…….χχμμ…..συνεχίζεται ακάθεκτη…….τρία χαλάζια….πέντε πλημμύρες και ένας ανεμοστρόβιλος ( όπως Αμερική…) μέχρι στιγμής εφέτος…….ζήλεψε ο καιρός τις φοροκαταιγίδες της τροικυβέρνησης……εκατόν δέκα αμυγδαλιές πήγαν βόλτα πετώντας…… μια μάλιστα την ξαναφύτεψε ανάποδα…..
http://maxitisthrakis.blogspot.gr/2016/06/blog-post_626.html#.V2BVllFWWCo.facebook
Παρόλα αυτά συνεχίζουμε να προσαρμοζόμαστε…..
Σκοπός η επιβίωση μας …για την ώρα περνάμε στιγμές έκτακτες….αφήσαμε το «ζούμε » στο πλάι για αργότερα…..
Εσείς ελπίζω να είστε καλά….ελπίζω ότι μπορείτε και «ζείτε» ακόμη…..
Και ένα τραγουδάκι για εσάς…ίσως το ξαναέβαλα αλλά δεν πειράζει……εστιάζω κυρίως εκεί στον στίχο που λέει:»When the drams are gone…then reality is near….»
Να ‘στε καλά και να περνάτε καλύτερα…..
Ω! αγαπητέ Χρήστο,
Αντί να πέσει η «οργή θεού» σ’ αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό, πέφτει στο νεκροταφείο, στο πιο «άδειο» μέρος και στις καλλιέργειες, στο πιο ζωντανό… τι να πω, μένω άναυδη! 😦
Έχουν σιγάσει τα drams;… δεν είμαι σίγουρη, πάντως the reality is NOW! 😛
Αντέχουμε… αντέχουμε, εσωτερικά ίσως! 🙂
ΥΓ: Μη χάνεστε απ΄το μπλογκοχάος αγαπητέ μου, η αφεντιά μου, δεν έχει και δεν πρόκειται ν’ αποκτήσει fb…
Αγαπητή Στεφανία ….
γέλασα πολύ με την χαζομάρα μου……when the «dreams» είναι το σωστό…..όταν έχουν φύγει τα όνειρα , τότε η πραγματικότητα είναι κοντά………ανορθόγραφος ως συνήθως σε έβαλα σε σκέψεις…..»τι να εννοεί το κουτό » και τέτοια….
Τα όνειρα όμως δεν τελειώνουν ποτέ…..
Δεν ξέρω δυστυχώς ή ευτυχώς….
Αν πάντως πιστέψουμε κάτι «εικασίες» ….δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς όνειρα………
Οπότε μόλις τελειώσουν τ;α όνειρα τότε μόνο το τέλος μπορεί να έιναι κοντά……
Καλησπέρα σας….