Στην αναμπουμπούλα οι λύκοι χαίρονται….αυτό δεν σημαίνει ότι όμως ότι θα κάνουν κουμάντο και με την καλοκαιρία , ΟΤΑΝ έρθει…..γιατί η αναμπουμπούλα , μπόρα είναι , θα περάσει….
Ξεχνάμε το κυκλικό της ζωής και της ανθρώπινης μοίρας, όταν δεχόμαστε τις δυσκολίες της μπόρας σαν μόνιμες … και η οριστική μας ήττα θα ήταν να πειστούμε για την μονιμότητα αυτήν…επίσης δεχόμενοι μονιμότητα στην μπόρα εγκαταλείπουμε τις ελπίδες μας και όσα τυχόν οράματα έχουμε…απελπισμένοι και απογοητευμένοι…δλδ ουσιαστικά ηττημένοι…
Η Ελληνική κοινωνία έχει στην ράχη της διακόσια χρόνια αυτήν την απελπισία του ότι δεν γίνεται τίποτε, με ποιόν παω να τα βάλω, ποιός είμαι εγώ που θα τα αλλάξω αν δεν παω με τα νερά τους κλτ… ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος της είναι ουσιαστικά ηττημένοι και δούλοι τους…
Αν σου πω ότι δεν φταίνε αυτοί ;
Με ποιά παιδεία και ποιά παραδείγματα της “αρχής” στην πράξη θα οραματιστεί ο Έλληνας;
Αλλά το παρέρχομαι αυτό γιατί:
Ο κόσμος αλλάζει…οι αλλαγές θα είναι σαρωτικές…δεν μιλάμε για τοπική κρίση ούτε για σκουλίκια τύπου Άδωνη ή όποιου άλλου μικρόψυχου τυρανάει την ζωή μας σήμερα…θα πρέπει χτίσουμε όραμα σαν λαός, σαν λαοί, σαν γείτονες, σαν ανθρωπότητα, γιατί εκεί πάει το πράγμα….κοινή μοίρα και κοινό όραμα σαν σύνολο…και αυτήν θα είναι η πιο σαρωτική αλλαγή…τα συμφέροντα που λες είναι τόσο μεγάλα που αν δεν αντιμετωπιστούν στην ολότητά τους δεν αντιμετωπίζονται καν…σήκω πάνω απ’τα παραπετάσματα…σκαρφάλωσε πάνω απ’τους καπνούς και δες τον ήλιο που λάμπει πιο πάνω απ’όλα , για να δεις φως…. οι αντιδικίες και οι μεταξύ μας αψιμαχίες ή μάχες είναι αντιπερισπασμοί για να δημιουργούν κι άλλο καπνό κι άλλα παραπετάσματα για να μην μπορούμε να δούμε το σύνολο…..
Και το μέλλον…το μόνο μέλλον μας σαν ανθρωπότητα είναι στο σύνολο , πια…(ή και “επιτέλους”)
χρηχα 