Πόσος καιρός χάνεται άραγε μέσα σε σκέψεις και σχέσεις ανίκανες να σκάσουν νέα μικρά φυλλαράκια…
Και ποιός ξέρει τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει…
Ανάμεσα σε τόσες ακούσιες αλλαγές και μια οριοθετημένη πραγματικότητα…
*γράφει η αγαπητή που είναι «με το φεγγάρι αγκαλιά»
χρηχα 
http://metofeggariagalia.blogspot.gr/2013/11/blog-post_16.html?showComment=1384634866925#c3613187366436773021
Αυτήν την φορά ξεπέρασα τον εαυτό μου….αφού το κείμενο δεν είναι καν δικό μου , αλλά το «έκλεψα» απ’την φεγγαρένια, που μάλιστα έχει βάλει και περιορισμό στο κόπυ πέιστ…
Και σήμερα έχουμε πανσέληνο, έτσι η φίλη μας, χρειάζεται ν’ ανοίξει ακόμα πιο πολύ την αγκαλιά της… πάντως εγώ ξέρω πως στην άνοιξη η φύση σκάει μικρά φυλλαράκια…
Τώρα ας ακούσουμε και αυτό που το βρήκα εκπληκτικό!
ΥΓ; Στις φεγγαρένιας δεν εμφανίζεται… για να δούμε και εδώ!
H φεγγαρένια έχει μπλογκσποτ κι εκεί δεν τα εμφανίζει….
Η άνοιξη στις σχέσεις πάντα φέρνει την άνοιξη και το «πέταγμα» μικρών νέων φύλλων που φτιάχνουν νέα μικρά βλασταράκια , νέα κλαδιά και νέους προορισμούς στην σχέση…. που καταλήγει σαν ένα πολύχρονο δένδρο με νέα κλαδιά και τεράστια «κόμη’ που απλώνει ……..
Αντίθετα, όπως στα μεγάλα δένδρα που έχουν πάψει να ανανεώνονται, όταν δεν «πετάνε » φυλλαράκια, δεν αναπτύσσονται άλλο και οδηγούνται σιγά σιγά σε μαρασμό….
Καταπληκτικό το φλαμέγκο που μας αφιερώσατε….ευχαριστούμε…
Καλησπέρα σας αγαπητή…
Εδώ γύρω έχουμε αιωνόβιες βελανιδιές που μια χαρά ανανεώνονται και «πετάνε» φυλλαράκια όταν είναι η ώρα τους.. όταν αγοράσαμε το κτήμα είχε μόνο ένα πεύκο και μια μικρή βελανιδιά, τώρα δύσκολα κινούμαι μες τη πανέμορφη μου ζούγκλα και σκεφτόμουν χθες, πως εγώ θα φύγω πριν τα δέντρα μου και χάρηκα γι αυτά! 😉
Μας λείπει το πάθος αγαπητέ μου, εκεί τείνω να καταλήξω…
Καλή μας νύχτα! 🙂
Μην τα συγχέουμε…
Η φύση είναι πάντα εκεί…και δεν έχει την σχέση με αυτό που αποκαλούμε εμείς «ζωή» για εμάς….
Π.χ: Αν κόψεις κλαδί απ’το δέντρο , μπορεί να του κάνεις καλό …να το ανανεώσεις και να «ζήσει» περισσότερο και καλύτερα….αυτό δεν ισχύει για εμάς…ούτε και για κανένα σπονδυλωτό…να κόψεις μέλος του δλδ, θα μείνει ανάπηρο….
Είναι αγαπητή, όμως , η αίσθηση ότι δημιούργησες κάτι που θα «μείνει» και μετά από σένα…. καλή αίσθηση , αλλά εγώ….δεν ξέρω ..ίσως επειδή η ασχολία μου είναι με την φύση , επαγγελματική, ξέρεις, το μόνο που μου δίνει αυτήν την αίσθηση είναι τα παιδιά μου…
Το πάθος….όχι…
Όχι από μένα…
Καληνύχτα…
Έχουμε αποκοπεί ψυχολογικά από τη φύση και καλό είναι να «κόβουμε» που και που κάτι που μας βαραίνει και μας βλάπτει ψυχολογικά απ΄το «δέντρο» μας, όπως πχ είναι οι εξαρτήσεις ή οι προσκολλήσεις σε άτομα και ιδέες… και τα παιδιά μας να φύγουν, τα δέντρα μας θα μείνουν… βλέπεις μου αρέσει να κοιτάζω από μέσα προς τα έξω και να μην επιτρέπω στο έξω να χαλάσει το μέσα μου…και αυτό αν δεν έχεις πάθος για ζωή, δύσκολα το καταφέρνεις…
Καλή μας μέρα και είναι όμορφη μέρα! 🙂
εδω ειμαι κι εγωωω
εγω τα εγραψα αυτα;
ναι;
για τις σχεσεις λοιπον κ τα φυλλαρακια τους!
χρειαζομαστε αμφιδρομες σχεσεις με τον μονοδρομο / μονολογο δεν γινεται κατι.. χρειαζομαστε ανθρωπους να μας ακουν »πραγματικα» που σημαινει οτι οταν εχουμε ενα θεμα και το κουβεντιασουμε, αυριο θα σε ρωτησω κ θα με ρωτησεις ξανα, οπως κ μεθαυριο κλπ
οι διαλογοι του τυπου.. εγω εχω αυτο το προβλημα – ααα εγω δεν το εχω.. δεν παιζουν.. οταν ενας ανθρωπος εχει ενα θεμα επικεντρωνομαστε σ αυτο κ οχι στο τι εχουμε ή δεν εχουμε εμεις
γενικοτερα οπως ελεγε σε ενα σχολιο στο μπλογκ μου η μαγισσουλα, ζουμε μ αυτα που εχουμε κ οχι μ αυτα που θελαμε να εχουμε, που σημαινει οτι πολλες φορες επιμενουμε σε μια σχεση γιατι δεν θελουμε να αποδεχτουμε οτι αποτυχαμε, γυρναμε κ ξαναγυρναμε εκει, σε εκεινο το κομβικο σημειο που νομιζουμε οτι θα διορθωσουμε την κατασταση (εχει γυριστει κ μια σχετικη ταινια.. 8 ή 8,30 αν θυμαμαι καλα τον τιτλο της»
γενικως οι σχεσεις ειτε υπαρχουν ειτε οχι, ρεουν αυθορμητα, στις αλλες που τρεχουμε πισω απο καποιον κ παρακαλαμε να μας καταλαβει ΔΕΝ.. αποδεικνυονται μηδενικο..
απο αναγκη περισσοτερο εχω κανε τρελλα λαθος σχεσεις..
τι να κανουμε;
εμπειρια ζωης κι αυτες
παμε για αλλα τωρα.. οσα ακομη μας απομενουν 😉
Καλησπέρα σας….
Οι σχέσεις….τι μεγάλη κουβέντα….όπως και να το προσεγκίσει κανείς, το μόνο σίγουρο είναι η απόδειξη της επαφής στην πράξη….
αν ελειτουργεί – τότε λειτουργεί…
αν όχι , τότε όχι….
δεν υπάρχει πραγματική εξήγηση του τι μπορεί να συμβαίνει , όχι εφ΄όσον κανείς μας δεν είναι διατεθειμένος να παραδεχθεί ορισμένα πράγματα , ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό…..
Η ταινία που λες πρέπει να είναι τα «8 λεπτά»….που κάποιος με κάποιο τρόπο ζούσε τα τελευταία οχτώ λεπτά της ζωής του , κάνοντας τις αλλαγές που έβλεπε ότι έπρεπε να κάνει , αφού τα τελευταία οχτώ λεπτά «της προηγούμενης ζωής του» καταγραφόταν σε εργαστήριο…..και τελικά έζησε την εκδοχή που διάλεξε , αφού κατέληξε σε μια εκδοχή που και δεν σκοτωνόταν αλλά έπαιρνε και τα λεφτά και την γκόμενα…..
πάντως για τα γούστα μου είναι «ταινιάρα»…..
Ω! πολύ καλησπέρα σας!
Τι έκπληξη, μετά από πέντε μήνες, να λαμβάνω με mail το σχόλιο-απάντηση της φεγγαρένιας σε κάτι που είχε γράψει εδώ ο Χρήστος…και τι σχόλιο… σχόλιο σαρωτικό… ως ξαφνική ανοιξιάτικη μπόρα, μ’ έβαλε προσωπικά να κοιτάξω, τι και αν άλλαξε κάτι μέσα μου τους τελευταίους πέντε μήνες..(γιατί τα δικά μου «απ΄έξω» ίδια, μου φαίνονται!) … 😉
Νομίζω πως το να δει κανείς πραγματικά ποια είναι ψυχολογικά η καθημερινότητα του και όχι ποια θα ήθελε να είναι και να την αποδεχτεί ως τέτοια, είναι ένα τεράστιο βήμα προς την εσωτερική ελευθερία… γιατί κάποια στιγμή αισθάνθηκα πολύ ανόητη να επιμένω ν΄ αλλάξει ή να με καταλάβει ο άλλος και το χειρότερο, να εξαρτώ και την εσωτερική μου υγεία απ’ τη δράση του άλλου! απαπαπα! 😉
Ναι Στέλλα, πάμε (μαζί σου!) γι άλλα τώρα, πιο υπεύθυνα, πιο συνειδητοποιημένα, πιο προσεχτικά και σε όποιον αρέσουμε!
Ωραίο το Sensual Flamenco και καλό και το πάθος για ζωή, αλλά ίσως σήμερα ταιριάζει το:
μια σημειωση μονο, νομιζα οτι ηταν χθεσινη η αναρτηση.. την εβαλε ο χρηχα στο facebook.. ωραιος ο διαλογος παρ ολα αυτα, ευχαριστω για την απαντηση σου μαγισσουλα μου φιλια 🙂
Mωρέ με κάνατε να ντρέπομαι….τέτοιος οικοδσπότης , που έρχονται δύο κυρίες και συζητούν στην αυλή μου και δεν τις παίρνω χαμπάρι για μέρες…..που πήγαν εκείνες οι ημέρες που απαντούσαμε ο ένας στον άλλον σαν σε ζωντανή σύνδεση;
Πάντως καλησπέρα σας και να μας έρχεστε…..
Απάντηση
Mωρέ με κάνατε να ντρέπομαι….τέτοιος οικοδσπότης , που έρχονται δύο κυρίες και συζητούν στην αυλή μου και δεν τις παίρνω χαμπάρι για μέρες…..που πήγαν εκείνες οι ημέρες που απαντούσαμε ο ένας στον άλλον σαν σε ζωντανή σύνδεση;
Πάντως καλησπέρα σας και να μας έρχεστε…..
Καλησπέρα αγαπητή Στεφανία….
Πολύ χάρηκα που σας βρήκα εδώ πέρα και τις δύο κυρίες να σχολιάζετε….
ειδικά στο σημείο που λέτε:
» γιατί κάποια στιγμή αισθάνθηκα πολύ ανόητη να επιμένω ν΄ αλλάξει ή να με καταλάβει ο άλλος και το χειρότερο, να εξαρτώ και την εσωτερική μου υγεία απ’ τη δράση του άλλου! απαπαπα! ;-)»……»
είναι ένα σημείο που με κάνει και ανατριχιάζω….είναι πάντως στάση που πάρα πολλές φορές την κρατάμε, χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε τι και πόσο κακό μπορεί να κάνει και σε μας αλλά και στην σχέση μας….
Μα εσείς αγαπητέ, παραπονεθήκατε πως η «μπλογκοκουβέντα» δεν είναι αυτή που ήταν κάποτε… άσε που απιστείτε με το fb (που δεν έχω και αντιπαθώ σφόδρα!) και βάζετε τα εδώ κείμενα!… και που είσασταν παρακαλώ με τέτοια βροχή αυτές τις μέρες, στο fb? ή δεν έβρεχε στο τόπο σας; 😉
Ναι, ναι, ναι, υπάρχουν και άτομα που κάποια στιγμή θυμώνουν με τον εαυτό τους και λένε, μέχρι εδώ… έτσι ξεκινάει μια άλλη ζωή, με επίγνωση της πραγματικότητας και προπαντός με λιγότερες εξαρτήσεις!
Α! σταμάτησε η βροχή… όμορφα πολύ όμορφα! 🙂
Ξέρετε… τα δικά μου κομπιούτερ όταν είναι και οι δύο οι γιοί μου σπίτι έχουν κατάληψη…και άσχετα αν βρέχει ή όχι δεν έχω έυκολη πρόσβαση….οπότε βελτιώνω τα αγγλικά μου διαβάζοντας τον Ροβινσώνα αγγλιστί στο πρωτότυπο…το οποίο το βρίσκω αρκετά δύσκολο αν και με εξιτάρει το γεγονός το ότι καταλαβαίνω το κείμενο σε πολύ δύσκολα ( αρχαία να το πούμε έτσι ) αγγλικά….αλλά η πρόσβαση στο πισι εξακολουθεί να είναι πρόβλημα….λολ….ένεκα ένα τρίτο πισι που είχα παλιότερα έκαψε τον σκληρό του…..
Η βροχή εξακολουθεί και είναι μεγάλο πρόβλημα για τις δουλειές στα χωράφια….το τελευταίο δεκαήμερο το περισσοτερο που κάνω στα χωράφια είναι να σκάβω αυλάκια για να φύγουν τα νερά που τα έχουν καταντήσει λίμνες…..
Ναι υπάρχουν άτομα που θυμώνουν με τον εαυτό τους…αλλά εκτός από το κάπνισμα , οι άλλες ανάγκες που σε καταθλίβουν δεν θα μπορούσαν να είναι εξαρτήσεις….
Εξ’ άλλου και όσον αφορά την επίγνωση της πραγματικότητας, όταν η λύση των προβλημάτων σου δεν περνάει από το χέρι σου , η επίγνωση δεν σου φέρνει αυτόματα την λύση….μπορεί και να βοηθά , μερικές φορές…ναι….η επίγνωση αφορά περισσότερο την σχέση σου με τον εαυτό σου….και αυτό το έχω πει από παλιά, το δικό μουπρόβλημα δεν έχει να κάνει με τις σχέσεις μου με τον εαυτό μου….εκεί δλδ όπου η επίγνωση άρα η αυτογνωσία λύνει προβλήματα….
Τ φατσοβιβλίο δεν το συμπαθώ, αλλά εφ’ όσον οι περισσότεροι φίλοι όπου κάναμε κουβέντα από το μπλογκ έχουν μετακομίσει εκεί, είναι φυσικό αν θέλω να συνεχίσω την «κουβέντα» να τους ακολουθήσω….
Οι «συζητήσεις» από τα μπλογκ είναι ποιοτικότερες, γιατί έχεις όλον το χρόνο να σκευτείς και να γράψεις …..αλλα΄η αμεσότητα του φατσοβιβλίου γοητέυει και έλκει ….και τις περισσότερες φορές αυτό είναι εις βάρος της «κουβέντας» γιατί οι πιο πολλοί αρκούνται πια στην ανάρτηση «τσιτάτων » ή τραγουδακίων , άντε καμιάς φωτογραφίας της εαυτάρας τους……
Η παγματικότητα σε κονσέρβα «ον λάιν»…..και αυτάπάτες δημοσιότητας κτλ….
Δεν θα ήθελα , αλήθεια να γκρινιάζω άλλο….
Εύχομαι ν απερνάτε καλά αγαπητή….
αφου τωρα πια περνατε καλα αγαπητε χρηχα.. ποιος ο λογος να ειστε εδω ή στο f/b;
νομιζω πως ακριβως το ιδιο θα εκανα κι εγω 😉
Η μπλογκογειτονιά πάντα θα με συναρπάζει….
Αλλά το σχόλιό σας κάπου δείχνει ότι με έχετε παρεξηγήσει σε κάποια πράγματα….
Χμ! Ξέρετε πολύ κόσμο να περνάει καλά;
Προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα!
Τώρα δε νομίζω πως το θέμα είναι η καλοπέραση, αλλά η επίγνωση της κατάστασης μας, να δούμε μέσα μας τι άλλο ΔΕΝ θέλουμε (εσωτερικά) …και να πορευτούμε ανάλογα! 😉
Μου αρέσει που δεν σκοτεινιάζει πια νωρίς! 🙂