Πίσω στο δρόμο πάλι…..

Είπα ότι θα το κλείσω πια ….

Το άτιμο το μπλογκ…κανείς πια δεν ασχολείται ….

Το μπλόγκιν απέθανε αποφάνθη ο φίλος Ράκος….

Μπορεί και να’χει δίκιο…..

Ο λόγος όμως που ήταν «εν αρχή» δεν είναι η λογική….δεν φτιάχτηκε ό,τι φτιάχτηκε από την λογική….ο λόγος είναι η αιτία…..η λέξη λόγος χρησιμοποιείται από παλιά έως και σήμερα με δύο ξεχωριστές έννοιες, η μία περιγράφει την ομιλία αλλά η άλλη,η αρχική(σύμφωνα με τα δικά μου πιστεύω) περιγράφει την λέξη αιτία…..

Εν αρχή λοιπόν και για κάθε τι υπάρχει και μια αιτία…..δεν υπάρχει αιτιατό = αποτέλεσμα αν δεν υπάρξει αιτία….όπως λέμε ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά….το κάθε τι που κινεί τον άνθρωπο σαν άτομο ή σαν είδος έχει την κάθε φορά συγκεκριμένη αιτία του…και το ανάλογο αποτέλεσμα…

Εμένα ας πούμε ο λόγος που μπήκα στα μπλογκ με ορμή αιτία ήταν η από παλαιοτάτων χρόνων επιθυμία μου να γράφω…..και με την ανακάλυψη του μπλογκ είδα ξαφνικά την εύκολη δυνατότητα να γράφω και τα κείμενά μου να διαβάζονται…..

Αυτό όμως δεν με έκανε συγγραφέα…..κι αυτό ίσως να ήταν μια επίσης ξαφνική συνειδητοποίηση από μέρους μου….δεν είχα τα κότσια να γίνω συγγραφέας από μικρός….έιχα στο μυαλό μου βιοποριστικούς σκοπούς κτλ που με δέναν στο μαγκανοπήγαδο γερά….δεν ρίσκαρα τα πάντα όπως θα’πρεπε για να πω αυτά που είχα να πω και που σε άλλες εποχές θα ήταν απολύτως απαραίτητα για να γίνει ένα κέιμενό μου μπορετό να αναγνωστεί από κάποιους άγνωστους και άσχετους με το προσωπικό μου περιβάλον…..κι όμως με το μπλογκ έγινε ….και έγινε τόσο εύκολα…..και τα σχόλια που πήρα ήταν τόσο εγκωμιαστικά που δεν μου ήταν πιστευτό ότι ήταν αληθινά σχόλια…..και με την σύγκριση των αντιδράσεων του «κοινού» σε «αντίστοιχες» αναρτήσεις άλλων μπλόγκερ συνειδητοποίησα ότι το «κοινό» ήταν διατεθειμένο να κάνει λάικ και ουάου ακόμη και σε πορδές μου…..και σε πορδές γενικά, από παντού γύρω του…..ήταν η φυσική αντίδραση «κοινού» που πρωτοχρησιμοποιεί ένα λαμπρό εργαλείο…..

Θυμάμαι όταν πρωτοπήρε  κάποιος στο χωριό τηλεόραση εκεί στο 1970……μωρό παιδί ήμουνα….την είχαν βάλει στο σαλόνι που η εξώπορτα έβγαινε στην πλατεία και τους πρώτους μήνες μαζευόταν όλο το χωριό και φτιάχναν κερκίδα από εμπρός στην τηλεόραση μέχρι έξω από την πόρτα όρθιοι καμιά πενηνταριά άνθρωποι όλων των ηλικιών …… και τότε τηρουμένων των αναλογιών τα σχόλια και οι αντιδράσεις των τηλεθεατών ήταν λάικ και ουάου σε κάθε τι που κινούταν στην σπρόμαυρη οθόνη……το θαύμα δεν ήταν αυτό που βλέπαμε , αλλά το ότι μπορόύσαμε και το βλέπαμε…..

Και ο χαμός στα μπλογκ που προηγήθηκε στα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν το ότι πραγματικά ανταλάσαμε πραγματικές ιδέες και κάναμε παγματικές πολλιτικο-οικονομικο-κοινωνικές ζυμώσεις…..αλλά το ότι μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το πληκτρολόγιο και την οθόνη και να γράφουμε ότι μαλακία μας φώτιζε ο ύψιστος να αποθέσουμε στην οθόνη…..

Αυτός είναι κι ο λόγος που δεν πιστέυω ότι το μπλογκ απέθανε…..απλά περνάει την πρώτη παιδική του αρρώστια…..δεν ξέρω αν θα επιβιώσει – μάντης δεν είμαι- αλλά αν επιβιώσει και αυτό που θα επιβιώσει θα είναι πραγματικά ζυμωτήριο κοινοκοπολιτικοοικονομικων εξελίξεων…..

Το ίδιο ισχύει και για όλα τα άλλα «κοινωνικά δίκτυα»……νεοεμφανιζόμενα «κόσκινα» είναι….κι η κουτσή Μαρία σπεύδει να «ενημερώσει τον τοίχο της»…..κι εκείνα είναι εργαλεία σε ένα ιδεατά εκπαιδευμένο κοινό……αλλά αυτό είναι κάτι που έρχεται από το μέλλον…..κάτι σαν την πλοκή της ταινίας interstellar  που μας ανατρέπει το γνωστό και παγιωμένο στην συνειδησή μας ατομική και κοινωνική ότι το αιτιατό πάντα και απαραιτήτως έπεται της  αιτίας (του λόγου)….

Αλλά να μην μπερδέψω αυτον που κατά τύχη θα μπει πια να διαβάσει εδώ μέσα προσωπικούς μονολόγους , το μπλέξιμο που σου κάνει η ταινία είναι ότι σου δίνει σαν αφορμή της εκκίνησης της πλοκής της την τελική εξέλιξη (κατάληξη)του αποτελέσματος μιας πολυετούς αναζήτησης – εξερεύνησης του κόσμου του χώρου και του χρόνου που κατόπιν κόπων και βασάνων ο πρωταγωνιστής τα καταφέρνει μόλις στο τέλος της ταινίας (και της ζωής του)……δλδ μπλέκει την αιτία με το αποτέλεσμα και έχει το αποτέλεσμα πριν από την αιτία και σαν αφορμή έναρξης της αιτίας, ανακατώνοντας τον χωροχρόνο και βάζει το τέλος πριν την αρχή σε έμβια όντα, δλδ κουλουβάχατα για την κοινή λογική μας, γενικά…..

Πολλές φορές αναφερθηκα σ’αυτόν τον χώρο για τον πρωτογονισμό στον οποίο είμαστε ακόμη δεμένοι σαν είδος…..αυτή η πρωτόγονη κατάσταση που μας χαρακτηρίζει , είναι και η ίδια που μας κάνει να νομίζουμε ότι έχουμε πια πιάσει τον παπά απ’τα γένια, πια στην τεχνολογία και στην εξέλιξη του πνεύματος( ειδικά εκεί)……είναι όπως λέμε ότι κανείς βλάκας δεν μπορεί να συνειδητοππποιήσει το γεγονός του πόσο βλάξ είναι στ’αλήθεια…..

Το μόνο γεγονός που μπορεί να δώσει μια εξήγηση του τι συμβαίνει με τα διάφορα εργαλεία( γιατί δεν θα μπορούσαμε να τα δούμε σαν τίποτε άλλο) είναι το γεγονός της δυνατότητας που δίνει στον καθένα να τα χρησιμοποιήσει…..

Γαιτί είναι το κινητό σήμερα απαραίτητο στον κάθε έναν και κοιμάται αγκαλιά μαζί του;

Γιατί μπορεί……

Γιατί είναι ο καθένας στο φατσοβιβλίο και στα άλλα παρεμφερή «εργαλεία»;

Γιατί μπορεί φυσικά……

Την κατσαρόλα που έβραζε το νερό και πετούσε το καπάκι την ήξερε ο άνθρωπος από τότε που κατοικούσε σπηλιές…..οι αλεξανδρινοί φιλόσοφοι του 2ου π.χ. αιώνα την χρησιμοποίησαν για να κάνουν κάποια παιχνίδα και «αυτοματισμούς» σε στυλ παιχνιδιού για πολύ πλούσιους της εποχής τους…..αλλά μόλις στον 19ο αιώνα κίνησε τα τραίνα κι έβαλε τον άνθρωπο στην διάσταση των γρήγορων και ασφαλών μετακινήσεων ανθρώπων κι εμπορευμάτων….

Η τεχνολογία υπάρχει πια…..

Το πότε θα γίνε χρήσιμη και αποτελεσματική θα δείξει ο χρόνος….

Μόνο που οι μεταβολές έχουν πια γίνει αστραπιαίες σε σχέση με όσα ισχύαν μέχρι σήμερα……

Οι εξελίξεις τρέχουν όπως τρέχει η αναβάθμιση της ταχύτητας των δικτύων κινητής και ακίνητης τηλεφωνίας….

Ένα σχόλιο »

  1. Χα! για να δούμε αν είστε, on the road again!!! 😉
    Και ως η μοναδική απομείνουσα σχολιάζουσα εδώ μέσα (γιατί σίγουρα θα υπάρχουν και μερικοί «σιωπηλοί») θα προσπαθήσω ν’ «αναπτύξω» μετά από σχεδόν έξι χρόνια λεγόμενου blogging, ποια είναι η αίσθηση όλης αυτής της ίσως παλιάς μόδας…
    Πρώτα αντιπαθώ διαισθητικά αφάνταστα το fb, twitter και λοιπά «μέσα» κοινωνικής δικτύωσης (γι αυτό και δεν έχω) και θα επαναλάβω κάτι που έγραψε πριν τρία χρόνια ένας εξαιρετικός 19 ετών blogger: (και συγνώμη αν σας το έχω ξαναγράψει!)
    «Τι προσδοκίες μπορούμε να έχουμε απ΄το facebook, το μεγαλείο της αυταρέσκειας.
    Είναι ένα μέσο επικοινωνίας αντίθετο εκ φύσεως σε κάθε φιλοσοφική συζήτηση ή ευρύτερα σε κάθε ουσιώδη συζήτηση»…
    Το γιατί γράφει ο καθένας είναι κάτι εντελώς προσωπικό, άλλοι γράφουν αντί να πάνε για ψυχανάλυση, άλλοι πάλι, ξεκινούν γράφοντας μικρές ιστορίες ή ποιήματα και καταλήγουν να βγάλουν βιβλίο με μεγάλη επιτυχία (ξέρω 5-6!), άλλοι για να περνάει η ώρα τους, άλλοι γιατί αισθάνονται πως τα γραπτά τους, μπορούν κάτι να πουν και να βοηθήσουν άλλους… κλπ κλπ! 😛
    Πάντως σίγουρα το blogging, θέλει φροντίδα, θέλει να επισκέπτεσαι και άλλα blogs που κάτι σου λένε, αλλιώς δεν έχεις αναγνώστες, νομίζω πως η αφεντιά μου, είναι απ΄τους λίγους που εξακολουθούν και αφήνουν σχόλιο σε blogs που δεν σχολιάζει κανείς άλλος και ας μη μου απαντούν και ας μη μ’ επισκέπτονται! (ίσως είμαι ψωνάρα!) χαχαχα! 😛
    Ότι αφήνει κανείς στη ζωή του, είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα τον αφήσει, είναι νόμος της φύσης! 😉
    Αρκετά άπλωσα το σεντόνι μου…
    Καλή συνέχεια θα ευχηθώ αγαπητέ Χρήστο! 🙂

    Απάντηση
    • Kαλησπέρα σας αγαπητή Στεφανία….

      Είστε σίγουρα η πιο πιστή μου σχολιάστρια, μαζί με την Στέλλα που γράφει πιο κάτω….και σας ευχαριστώ γι’αυτό…..είναι κι αυτός ένας λόγος που ξανάρχισα να γράφω…..ναι δεν είναι αστείο, είναι πολύ κολακευτικό και σε κάνει να νοιώθεις ακόμη και τύψεις, να μπάινεις στο αραχνιασμένο σου μπλογκάκι και να βρίσκεις ευχές για καλή άνοιξη και να απαντάς άντε καλό καλοκαίρι πια…..

      Δεν ήταν στις προθέσεις μου να κάνω ανάλυση το τι και το γιατί τα μπλογκ ανεβήκανε ή πέσανε στις προτιμίσεις των ανθρώπων….λίγο πολύ ο καθένας μας έχει τους λόγους του….
      Εγώ αν το πιστεύετε πάντα ήμουνα από εκείνους που δεν το αρέσανε το φατσοβιβλίο λόγω της ρηχότητας και άλλων τινών κακών ….όσο για τα άλλα ούτε ξέρω πως μπαίνει κανείς για να περιηγηθεί…..αλλά ένεκα που όλοι ξαφνικά μετακομίσανε εκεί , ένεκα η αμεσότητα της συνομιλίας (έχει και τσατ το άτιμουλικο)….έπεσα στο δέλεαρ του…..αλλά η γλύκα που σου δίνει ένα καλό σχόλιο ( και δεν εννοώ επαινετικό) στο μπλογκ , έχει άλλη χάρη……

      Είναι γεγονός πως ότι αφήνεις σε αφήνει σ’αυτήν την ζωή…..

      Πάντως υποσχέσεις δεν δίνω…..

      Βαδίζω όπως έρθουν τα πράγματα και ό,τι ήθελε προκύψει….

      Καλό σας βραδυ αγαπητή…και ευχαριστώ σας πάλι για την «πίστη» σας….

      Απάντηση
  2. καλησπερα χρηστο

    να σου πω κι εγω τη γνωμη μου;
    το blogging ηταν και ειναι για τον καθενα μας διαφορετικη κατασταση
    αλλος ηθελε να εκτονωθει, αλλος να κραταει ενα ημερολογιο, αλλος να εμφανισει ολα οσα εγραφε μεχρι προτεινος και εκρυβε σε ενα συρταρι.
    οσοι ηταν βγαλουν βιβλιο το εκαναν, οσοι προχωρησαν σε craft blog επισης το εκαναν (και πανε και πολυ καλα), οσοι ασχοληθηκαν με τη μαγειρικη αντιστοιχα..
    η σκεψη μου ειναι ομως οτι τα blogs ξεκινησαν με ενθουσιασμο σχεδον παιδικο και μια σχεδον αφελη ανιδιοτελεια – ολα τελεια μεχρι εκει – ομως στην εποχη μας ποσο ανιδιοτελεις ειμαστε ολοι;
    οταν λοιπον ηρθε το »κατι θελουμε να πουλησουμε» ειτε ειναι μυθιστορημα, ειτε ποιηση, ειτε χειροτεχνια, ακομη και δημοσιογραφια τοτε χαθηκε και η μαγεια

    συγχρονως εμφανιζεται το f/b, σιγα σιγα μπαινουμε ολοι μεσα, η επικοινωνια γινεται πλεον σε πιο προσωπικο επιπεδο, φωτογραφιες απο οικογενειακες μεχρι selfie, αποψεις τελεσιγραφα πλεον, γιατι ποιος ασχολειται πολυ οταν ποσταρει καθε λεπτο και κατι διαφορετικο, πολυς θορυβος, απιστευτη προωθηση του οτιδηποτε μπορει ο καθενας να πουλησει γιατι μην ξεχναμε οτι απο το 2010 εχουμε και μια κριση και μια ανεργια αλλα και πολλους συνταξιουχους

    το f/b το σηκωσαν λοιπον ολα τα παραπανω.. και κυριως οι απιστευτα πολλες διαθεσιμες ωρες του καθενα μας.. αντικατεστησε για ενα διαστημα τον καφε μας εξω, το ποτο μας εξω, την εκδρομη μας, τις διακοπες μας – βλεπεις υπηρχε και υπαρχει πολυς κοσμος που δεν μπορει λογω οικονομικης δυσχερειας να τα κανει ολα αυτα – και ακομη και ολος αυτος ο θορυβος σε κανει να ξεχνας καποιες στιγμες δυσκολα προβληματα κυριως επειδη νιωθεις οτι τα μοιραζεσαι

    για να κλεισω εδω, θα σου πω και το τελευταιο, θελω να πιστευω οτι θα υπαρξει καποια θεαματικη εξελιξη ολων αυτων.. ειμαι σιγουρη οτι η διαδικτυακη επικοινωνια ειναι στα σπαργανα ακομη και οτι θα γινουν πολλα και εκπληκτικα που θα ηθελα να προλαβω να γνωρισω..

    ωστοσο το blog για μενα ειναι χαιδεμενο μου μωρο
    και βλεπω πολλα blogs να εχουν κινηση και χαιρομαι, αλλα να ξερεις θελει πολυ ψαξιμο και διαθεση ολο αυτο.. θελει να πηγαινεις, να σχολιαζεις πχ σε 100 blogs για να εχεις 20 σχολια – αυτο συνεβαινε παντα, αλλιως ποιος σε ξερει ποιος σε ειδε 🙂

    μ αρεσει που ξανα ηρθες
    καλο βραδυ

    Απάντηση
    • Καλησπέρα αγαπητή Στέλλα….

      Εσύ και η Στεφανία πιο πάνω , αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η Στεφανία είναι πιο τακτική στα σχόλιά της, είσαστε από τους λόγους (όχι οι μοναδικοί) που ξαναγύρισα στο γράψιμο…..άντε να δούμε τι θα βγει αυτήν την φορά…

      Είναι γεγονός πως όταν περισεύουν οι ώρες που διαθέτεις για προσωπική χρήση, είναι μια διέξοδος να σχολείσαι με κείμενα και να κάνεις με αυτόν τον τρόπο κάτι δημιουργικό και να νοιώθεις και γι’αυτό που έκανες και πιο όμορφα ……

      Επλισης είναι γογονός ότι για να έχεις σχόλια στο δικό σου μπλογκ πρέπει να περιδιαβαίνες και τις σελίδεες άλλων άνθρώπων , δημιουργόντας έτσι σχέσεις και προυποθέσεις για ένος είδους κουβέντα αναμεταξύ σας….

      Εδώ τώρα θέλει προσοχή αυτό το σημείο…..δεν είμαι διαθέσιμος , προκειμένου να έχω σχόλια στην σελίδα μου να περιδιαβαίνω σελίδες που δεν μου κάνουν κλικ , μόνο και μόνο για να επιδιώξω την άνοδο του ποσσοστού των σχολίων μου….θα το κάνω εκεί που μου αρέσει και σε άτομα που εκτιμώ μέσα από τα γραπτά τους….ναι, εφ’ όσον δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ετκιμήσεις κάπιον από εδώ μέσα , μόνο ι απόψεις που γράφονται είναι άμεσα διαθέσιμες προς κρίση …..καμιά φορά όμως τυχαίνει να περ΄ναει τυχαία κάποιος που σου κάνει λάικ….άκου λάικ στο μπλογκ….αυτός το μόνο που θε΄λει να δείξει είναι ότι πέρασε….και μετά από δύο τρία περάσματα σου στέλνει και πιεμ (προσωπικό μύνημα) (PM) : φιλαράκι πέρνα κι από την δική μας γειτονιά , τόσες βόλτες έκανα εγώ απ’την δική σου….εεε αυτός ας παέι στο φατσομπούκι….δεν το ξανακάνω …..εν είναι να μείνω στα μπλογκ , ας κρατήσω το επίπεδο που μ’ αρέσει…..κάλιο δύο τρεις που τους γουστάρω παρά ένα κάρο άσχετοι και λάικ και ουάου…..

      Αυτά….

      Ευχαριστώ σας αγαπητή για το σχόλιό σας και για την εκτίμιση σας…
      Μ’ άρεσε κι εμένα που ξανά’ρθα….

      Καληνύχτα σας…

      Απάντηση

Σχολιάστε