Αν το πιστεύετε, για μένα ήταν ένα μεγάλο ρίσκο να βάλω σε ανάρτηση την Κάλλας και μάλιστα στο συγκεκριμένο κομμάτι….
Τι μύγα με τσίμπησε θα αναρωτιέστε , και με το δίκιο σας….
Μεγάλη ιστορία….
Λοιπόν…..
Τελευταία φορά που το αφιέρωσα κάπου ,αυτό το κομμάτι, ο κόσμος γύρισε τα πάνω κάτω….μου πήρε χρόνια να μάθω να περπατάω ανάποδα, με τα πόδια στο ταβάνι….σήμερα παίζω με την τύχη μου….θέλω να ξορκίσω το κακό….θέλω να ξαναγυρίσει ο κόσμος στα πόδια του…..θέλω να ξαναπερπατήσω στο χώμα….η αγάπη είναι ένα πουλί αλήτικο, αλλά ο κόσμος πρέπει να πατάει στο χώμα, δεν γίνεται να περπατάμε στο ταβάνι επ’ άπειρον…….
«Η αγάπη είναι ένα πουλί αλήτικο»…ή «αγάπη είναι ελεύθερη σαν πουλί»….είναι η ελεύθερη μετάφραση του τίτλου του τραγουδιού…..
Το να μπορέσω να σας εξηγήσω όλο το σκηνικό και το τι σημαίνει για μένα αυτήν η ανάρτηση , θέλει να είμαστε καθισμένοι κάπου , να πίνουμε καφέ η ποτό, και να μιλάμε για ώρες….οπότε ….μπορείτε να αρκεστείτε στον ανάποδο κόσμο , και στις περιηγήσεις στο ταβάνι…..
Δεν είμαι κακός…..
Απλά κρατάω κάποια πράγματα για μένα….
εφόσον δεν έχουμε την δυνατότητα να πίνουμε το ποτό μας(λόγο ώρας κυρίως) και να μας πεις την ιστορία σου,ελπίζω να πέτυχες να ξορκίσεις το κακό..καλό βράδυ χρηχα μου!!
Σήμερα είναι η επέτειος θανάτου της Μαρίας Κάλας…πέρασαν 50 χρόνια…
Είμαι τυχερή που μπορώ και καταλαβαίνω τα λόγια…λόγια ερωτικά και εξαιρετικά πονεμένα…γιατί πάντα ο Έρωτας πονά;
Κάπου διάβασα, πως ο «Έρωτας είναι η Αγάπη που έχασε το δρόμο της»!
Καλή ακρόαση…σήμερα η TV θα μας χαρίσει όμορφες στιγμές με την Κάλας!
Όχι…………. ο έρωτας πληγώνει και αυτός ο (αφόρητος πόνος) εμπνέει λογοτέχνες, ποιητές, τραγουδιστές, χορευτές, ζωγράφους…κάποτε και εμένα! 😉
Βλέπεις «εμείς» έχουμε δυο λέξεις για την Αγάπη…ενώ οι «άλλοι» όταν λένε love- amour etc δεν μιλούν για Αγάπη αλλά εννοούν τον γνωστό φτερωτό θεό!
Και γι αυτούς που είναι Πλατωνικά ερωτοχτυπημένοι, (το internet προσφέρεται!) αντιγράφω κάτι που μου αρέσει πολύ:
«Πλατωνικός έρωτας= ίσον μαλάκιον δια τους μη έχοντας οδόντας». Εμ. Ροΐδης
Καλή μας μέρα και ευχαριστώ για το τραγούδι, (που εποχές ερώτων μου το άκουγα μαζοχιστικά! ) 🙂
Ω! σπεύδω να διορθώσω τι είπε ο Ροΐδης για τον Πλατωνικό Έρωτα!
Πλατωνικός έρωτας=ίσον » μαλακόν μαξιμάδιον δια τους μη έχοντας οδόντας»…
(καλά μου φάνηκε «ολίγον» ακαθόριστο) …
Σωστά το επισημάνατε, ο Έρωτας είναι που πληγώνει…..η Αγάπη είναι βάλσαμο…
Μ΄άρεσε κι αυτό που είπατε για τον πλατωνικό έρωτα….(το internet προσφέρεται…)
Προσφέρεται γιατί λείπει η φυσική παρουσία….
Ο Πλατωνικός έρωτας είναι ο έρωτας του πνεύματος του άλλου….
Όταν όμως υπάρχει η φυσική παρουσία, πως γίνεται να ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο χωρίς να συνδυάσεις το «πακέτο» σώμα και πνεύμα…είναι δυνατόν να ερωτευτείς (άντε να ερωτευτείς είναι), και κατόπιν να αγαπήσεις τον άλλον , αν δεν αγαπήσεις και το πνεύμα του….μόνο κορμί μπορείς να αγαπάς;
Αυτό το τραγούδι κρύβει μια ιδιαίτερη μαγεία. Φανταστείτε ότι κάπου σε κάποια πολυκατοικία (όχι κάποτε, αλλά σήμερα) κάποια όχι και τόσο νεαρά δεσποινίς, το χόρεψε με τόση μαεστρία μέσα στην κουζίνα της, μαγεύοντας όλα τα ηλεκτρικά είδη που κατοικούσαν εκεί. Πολύ καλημέρα σας.
Φαντάζομαι ότι μιλάτε για το κομμάτι της Κάλλας…όχι;
Πάντως χαίρομαι που έγινα η αφορμή να χορέψετε μπροστά σε τόσο εκλεκτό κοινό….
Κι εγώ τον θαυμασμό από παρόμοιο κοινό επιδιώκω όταν εξασκώ τις δεινές χορευτικές μου ικανότητες….μόνο οι πολυθρόνες παραμένουν επιφυλακτικές απέναντι στο ταλέντο μου, από τότε που κάνοντας μια φιγούρα τσάμικου, μια πολυθρόνα εκσφεντονίστηκε στον διπλανό τοίχο….
Αλλά δεν πειράζει…εμείς και το ταλέντο μας ικανοποιούμε την ανάγκη μας για έκφραση και καλά κάνουμε….
Να ΄στε καλά….
(παρεμπιπτόντως…φανταστικό γκράβαταρ….στην αρχή το είδα για κένταυρο)
Θα σου φανεί παράξενο, αλλά είναι αληθινή ιστορία. Τις προάλλες έβλεπα στην τηλεόραση μια αστεία εκπομπή, σαν αυτές που έχουμε και στην Ελλάδα. Ονομάζεται «Βέλγιο έχεις ταλέντο». Πήγαινε λοιπόν ο κάθε πικραμένος και γελοιοποιούνταν… Εμφανίζεται τότε ένας κοντός, μαυριδερός, χάλια (και καλά) τύπος και όλοι μισογέλασαν μαζί του. Χυδαία, όπως συμβαίνει σε τηλεπαιχνίδια του είδους. Είπε πως θα τραγουδούσε όπερα. Χαμός από γέλια στο κοινό. Η επιτροπή (τρεις άξεστοι μεγαλοπιασμένοι) τα ίδια.
Ε λοιπόν, όταν ο άνθρωπος άνοιξε το στόμα του, λέγοντας αυτό που παρατίθεται στο βίντεο της ανάρτησης, ήταν σα να είχαν αρχίσει να βρέσουν οι ουρανοί μελωδία… Τόσο θαυμάσιος ήταν!!!
Δεν ξέρω αν η μουσική εξευγενίζει τα ήθη ή αν τα ήθη είναι προαπαιτούμενο για να νιώσει, να αγαπήσει, να δουλέψει και να αποδώσει κάποιος τη μουσική. Το μόνο που ξέρω είναι πως κάποια πράγματα είναι απλώς συγκλονιστικά έτσι όπως είναι.
Καλημέρα χρήχα, και σχώρα με για το τεράστιο σχόλιο…
Να σας συγχωρήσω; όχι δεν σας συγχωράω…..την άλλη φορά με τον κηδεμόνα σας και ένα ακόμη μεγαλύτερο σχόλιο…..
Χαρά μου….
Έτσι για να μην νιώθω κι εγώ άβολα, όταν σας αφήνω τις παντόφλες μου, σχεδόν κάθε φορά που σχολιάζω….
Και ένα άλλο όχι, για να νιώσεις την μουσική , ειδικά όταν «οι ουρανοί βρέχουν μελωδία», όσο πιο πρωτόλειος και ακατέργαστος είσαι τόσο με περισσότερο δέος ακούς και συγκλονίζεσαι….
Αλλά για να την δημιουργήσεις αυτήν την μουσική , θέλει εκτός από το θείο δώρο του ταλέντου, άπειρη δουλειά , κατεργασία , και καλλιέργεια…..
χρηχα 
Αν το πιστεύετε, για μένα ήταν ένα μεγάλο ρίσκο να βάλω σε ανάρτηση την Κάλλας και μάλιστα στο συγκεκριμένο κομμάτι….
Τι μύγα με τσίμπησε θα αναρωτιέστε , και με το δίκιο σας….
Μεγάλη ιστορία….
Λοιπόν…..
Τελευταία φορά που το αφιέρωσα κάπου ,αυτό το κομμάτι, ο κόσμος γύρισε τα πάνω κάτω….μου πήρε χρόνια να μάθω να περπατάω ανάποδα, με τα πόδια στο ταβάνι….σήμερα παίζω με την τύχη μου….θέλω να ξορκίσω το κακό….θέλω να ξαναγυρίσει ο κόσμος στα πόδια του…..θέλω να ξαναπερπατήσω στο χώμα….η αγάπη είναι ένα πουλί αλήτικο, αλλά ο κόσμος πρέπει να πατάει στο χώμα, δεν γίνεται να περπατάμε στο ταβάνι επ’ άπειρον…….
(όχι δεν είναι ερωτική αυτήν η ιστορία…..)
αν εσυ θελησεις να γυρισει η γη αναποδα ειμαι σιγουρη οτι θα το κανεις
πολυ αινιγματικη αναρτηση, θελουμε διευκρνισεις τωρα αμεσως 🙂
καλο σ/κ να εχεις
«Η αγάπη είναι ένα πουλί αλήτικο»…ή «αγάπη είναι ελεύθερη σαν πουλί»….είναι η ελεύθερη μετάφραση του τίτλου του τραγουδιού…..
Το να μπορέσω να σας εξηγήσω όλο το σκηνικό και το τι σημαίνει για μένα αυτήν η ανάρτηση , θέλει να είμαστε καθισμένοι κάπου , να πίνουμε καφέ η ποτό, και να μιλάμε για ώρες….οπότε ….μπορείτε να αρκεστείτε στον ανάποδο κόσμο , και στις περιηγήσεις στο ταβάνι…..
Δεν είμαι κακός…..
Απλά κρατάω κάποια πράγματα για μένα….
πολλές καλησπέρες και καλό σ/κ……
πάρτε και έναν miles davis σαν επίλογο…
εφόσον δεν έχουμε την δυνατότητα να πίνουμε το ποτό μας(λόγο ώρας κυρίως) και να μας πεις την ιστορία σου,ελπίζω να πέτυχες να ξορκίσεις το κακό..καλό βράδυ χρηχα μου!!
Τα ξόρκια είναι πράγματα που θέλουν τον καιρό τους….ο καιρός θα δείξει…..
καληνύχτα καλή μου….
Σήμερα είναι η επέτειος θανάτου της Μαρίας Κάλας…πέρασαν 50 χρόνια…
Είμαι τυχερή που μπορώ και καταλαβαίνω τα λόγια…λόγια ερωτικά και εξαιρετικά πονεμένα…γιατί πάντα ο Έρωτας πονά;
Κάπου διάβασα, πως ο «Έρωτας είναι η Αγάπη που έχασε το δρόμο της»!
Καλή ακρόαση…σήμερα η TV θα μας χαρίσει όμορφες στιγμές με την Κάλας!
Καλώς την….
Είσαι πράγματι τυχερή….πολύ θα’ θελα να μιλώ γαλλικά ….όχι μόνο για να καταλαβαίνω τα τραγούδια…..
Και χαίρομαι που έστω από σύμπτωση, έκανα ανάρτηση με την Μ. Κάλλας στην επέτειο του θανάτου της…..
Όσο για τον Έρωτα….η αγάπη πληγώνει….
Όχι…………. ο έρωτας πληγώνει και αυτός ο (αφόρητος πόνος) εμπνέει λογοτέχνες, ποιητές, τραγουδιστές, χορευτές, ζωγράφους…κάποτε και εμένα! 😉
Βλέπεις «εμείς» έχουμε δυο λέξεις για την Αγάπη…ενώ οι «άλλοι» όταν λένε love- amour etc δεν μιλούν για Αγάπη αλλά εννοούν τον γνωστό φτερωτό θεό!
Και γι αυτούς που είναι Πλατωνικά ερωτοχτυπημένοι, (το internet προσφέρεται!) αντιγράφω κάτι που μου αρέσει πολύ:
«Πλατωνικός έρωτας= ίσον μαλάκιον δια τους μη έχοντας οδόντας». Εμ. Ροΐδης
Καλή μας μέρα και ευχαριστώ για το τραγούδι, (που εποχές ερώτων μου το άκουγα μαζοχιστικά! ) 🙂
Ω! σπεύδω να διορθώσω τι είπε ο Ροΐδης για τον Πλατωνικό Έρωτα!
Πλατωνικός έρωτας=ίσον » μαλακόν μαξιμάδιον δια τους μη έχοντας οδόντας»…
(καλά μου φάνηκε «ολίγον» ακαθόριστο) …
Σωστά το επισημάνατε, ο Έρωτας είναι που πληγώνει…..η Αγάπη είναι βάλσαμο…
Μ΄άρεσε κι αυτό που είπατε για τον πλατωνικό έρωτα….(το internet προσφέρεται…)
Προσφέρεται γιατί λείπει η φυσική παρουσία….
Ο Πλατωνικός έρωτας είναι ο έρωτας του πνεύματος του άλλου….
Όταν όμως υπάρχει η φυσική παρουσία, πως γίνεται να ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο χωρίς να συνδυάσεις το «πακέτο» σώμα και πνεύμα…είναι δυνατόν να ερωτευτείς (άντε να ερωτευτείς είναι), και κατόπιν να αγαπήσεις τον άλλον , αν δεν αγαπήσεις και το πνεύμα του….μόνο κορμί μπορείς να αγαπάς;
Αυτό το τραγούδι κρύβει μια ιδιαίτερη μαγεία. Φανταστείτε ότι κάπου σε κάποια πολυκατοικία (όχι κάποτε, αλλά σήμερα) κάποια όχι και τόσο νεαρά δεσποινίς, το χόρεψε με τόση μαεστρία μέσα στην κουζίνα της, μαγεύοντας όλα τα ηλεκτρικά είδη που κατοικούσαν εκεί. Πολύ καλημέρα σας.
Kαλώς την
Φαντάζομαι ότι μιλάτε για το κομμάτι της Κάλλας…όχι;
Πάντως χαίρομαι που έγινα η αφορμή να χορέψετε μπροστά σε τόσο εκλεκτό κοινό….
Κι εγώ τον θαυμασμό από παρόμοιο κοινό επιδιώκω όταν εξασκώ τις δεινές χορευτικές μου ικανότητες….μόνο οι πολυθρόνες παραμένουν επιφυλακτικές απέναντι στο ταλέντο μου, από τότε που κάνοντας μια φιγούρα τσάμικου, μια πολυθρόνα εκσφεντονίστηκε στον διπλανό τοίχο….
Αλλά δεν πειράζει…εμείς και το ταλέντο μας ικανοποιούμε την ανάγκη μας για έκφραση και καλά κάνουμε….
Να ΄στε καλά….
(παρεμπιπτόντως…φανταστικό γκράβαταρ….στην αρχή το είδα για κένταυρο)
καλά φαντάζεστε, για το κομμάτι της Κάλλας μιλούσα. Το γκράβατάρ μου σας ευχαριστεί για τον χαρακτηρισμό φανταστικό! (κένταυρος; χμ. καλό είναι αυτό;)
όχι το «κένταυρος» δεν μου έκανε κλίκ, αλλά αυτό που είδα όταν το μεγένθυνα….
Θα σου φανεί παράξενο, αλλά είναι αληθινή ιστορία. Τις προάλλες έβλεπα στην τηλεόραση μια αστεία εκπομπή, σαν αυτές που έχουμε και στην Ελλάδα. Ονομάζεται «Βέλγιο έχεις ταλέντο». Πήγαινε λοιπόν ο κάθε πικραμένος και γελοιοποιούνταν… Εμφανίζεται τότε ένας κοντός, μαυριδερός, χάλια (και καλά) τύπος και όλοι μισογέλασαν μαζί του. Χυδαία, όπως συμβαίνει σε τηλεπαιχνίδια του είδους. Είπε πως θα τραγουδούσε όπερα. Χαμός από γέλια στο κοινό. Η επιτροπή (τρεις άξεστοι μεγαλοπιασμένοι) τα ίδια.
Ε λοιπόν, όταν ο άνθρωπος άνοιξε το στόμα του, λέγοντας αυτό που παρατίθεται στο βίντεο της ανάρτησης, ήταν σα να είχαν αρχίσει να βρέσουν οι ουρανοί μελωδία… Τόσο θαυμάσιος ήταν!!!
Δεν ξέρω αν η μουσική εξευγενίζει τα ήθη ή αν τα ήθη είναι προαπαιτούμενο για να νιώσει, να αγαπήσει, να δουλέψει και να αποδώσει κάποιος τη μουσική. Το μόνο που ξέρω είναι πως κάποια πράγματα είναι απλώς συγκλονιστικά έτσι όπως είναι.
Καλημέρα χρήχα, και σχώρα με για το τεράστιο σχόλιο…
βρέσουν = βρέχουν, φυσικά… 🙂
Καλημέρα αγαπητή…..
Να σας συγχωρήσω; όχι δεν σας συγχωράω…..την άλλη φορά με τον κηδεμόνα σας και ένα ακόμη μεγαλύτερο σχόλιο…..
Χαρά μου….
Έτσι για να μην νιώθω κι εγώ άβολα, όταν σας αφήνω τις παντόφλες μου, σχεδόν κάθε φορά που σχολιάζω….
Και ένα άλλο όχι, για να νιώσεις την μουσική , ειδικά όταν «οι ουρανοί βρέχουν μελωδία», όσο πιο πρωτόλειος και ακατέργαστος είσαι τόσο με περισσότερο δέος ακούς και συγκλονίζεσαι….
Αλλά για να την δημιουργήσεις αυτήν την μουσική , θέλει εκτός από το θείο δώρο του ταλέντου, άπειρη δουλειά , κατεργασία , και καλλιέργεια…..