Γύρισα…
Ξαναγύρισα….
Με πιάσανε τα μάγια σου και οι γητειές σου….
Χαρούμενος…
Που ανακαλύπτω κι άλλους κάτω απ΄την ίδια σκιά….
Της έμπνευσης…
Πρόθυμους να κόψουν κομματάκια ….
Απ’την ψυχούλα τους …
Και να τα δώσουν….
Μοίρασμα….
- Σχόλιο
- Reblog
-
Εγγραφή
Εγγεγραμένος
Already have a WordPress.com account? Log in now.
χρηχα 
Μοίρασμα…(Το)….Η διανομή σε κόλυβα και άλλα καλούδια , μετά την λειτουργία της Κυριακής … ή τα ψυχοσάββατα…..
«μοιράζουν οι γυναικούλες καλούδια , για να θυμηθούμε κι εμείς οι άλλοι, τις ψυχές όλων αυτών που «έφυγαν» και να τους θυμηθούμε….έτσι τους δίνουμε ζωή από την ζωή μας….όσο του θυμόμαστε κι αυτοί ζούνε….»
Λόγια της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου, πάνω από είκοσι χρόνια τώρα,που έφυγε…
τώρα τι μου’ ρθε και ανακάτεψα την χαρά μου που ανακάλυψα κι άλλους που αναζητάνε την έμπνευση , μέσα από το μοίρασμα μικροτεμαχίων της ψυχούλας μας , όσων γράφουμε , με το μοίρασμα της γιαγιάς μου….
Τι να πω;…..συνειρμοί;
ίσως δεν έχει και τόση σημασία το πως και το γιατί. αρκεί η στιγμούλα και ό,τι φέρνει μαζί της.
🙂 καλό βράδυ πατρίδα 🙂
Καλησπέρα αγαπητή….
έτσι κάπως όπως τα’ πες , τα θέλω κι εγώ να τα νοιώθω….
Υ.Γ.:Το «πατρίδα» έχει και πραγματική έννοια , ή μόνο συναισθηματική;
Kαι πραγματική. Κατάγομαι από τη Βόρεια Ελλάδα και η συγκίνησή μου με κάθε τι που συνδέεται με την περιοχή και τους ανθρώπους της είναι ισχυρή. Σαν να αντιδρούν τα γονίδιά μου σε μια αόρατη συγγένεια.
Εντυπωσιάζομαι κάθε φορά – που μόλις αγγίζω τα όρια της Κατερίνης ακόμα, αλλάζει η προφορά μου, η ματιά μου, το κέφι μου… Σχεδόν ακαριαία και χωρίς σκέψη. 🙂
Χαίρομαι ιδιαίτερα….
αν περάσετε από Ξάνθη…ελάτε στην λαϊκή Σάββατο….και πέστε καταμπραν σε όσους πουλάνε τσίπουρο και καρύδια….δεν είμαστε πολλοί….
Να υποθέσω οτι το καταμπραν είναι κωδικός; ή απλώς μας μπερδέψατε;
¨Οπως και να έχει, όταν βρεθώ κατα κει, θα περάσω, θα δοκιμάζω τσίπουρα και θα φωνάζω κάταμπραν. το πολύ πολύ να με περάσουν για μεθυσμένη ή κάποιος να βρεθεί να μου απαντήσει. Μπορεί και η ίδια – αν οι συμπτώσεις φτάσουν σε τέτοια μεταφυσικά επίπεδα!
:))
χαχαχααααααα
την πάτησα….
άκουγα ένα τραγούδι από καταμπραν μεριά….
χίλια συγνώμη ……ρωτήστε απλά αν είμαι ο χρήστος ο χρηχα……δεν θα δυσκολευτείτε είμαι σίγουρος….
μη ζητάτε συγνώμη 🙂
ήταν πολύ χαριτωμένο μπέρδεμα 🙂 γι αυτό και γω θα σας χαρίσω ένα τραγουδάκι
Eυχαριστώ για την αφιέρωση….τώρα πρέπει να σας καληνυχτήσω….αύριο έχει λαϊκή….εμείς εδώ το λέμε παζάρι….και πρέπει να βγάλω το μεροκάματο….
Καληνύχτα σας…..
Καλή σας Νύχτα! Καλή να είναι η Μέρα σας αύριο 🙂
Θα συμφωνήσω με τη @ Soduck Ισως δεν έχει σημασία το γιατί .. .
Ας αρκεστούμε στη στιγμούλα και σε όποια γλύκα κουβαλάει μαζί της από αυτό το μοίρασμα. Για να μοιράσει μικροτεμαχίδια κάποιος σημαίνει πως έχει απόθεμα ψυχής! Το ότι μπορεί και μοιράζεται κανεις δείχνει πως είναι ζωντανός και υγιής! Αλλοιώς κλείνεται στο καβούκι του και τρώει τα σωθηκά του! (Μην σε τρομαξει παλι η «εκφραση» αγαπητέ Χρηχα!)
Σας ευχαριστούμε για το … μικροτεμαχίδιον που αφήσατε ανέμελα κι έπεσε στο πάτωμα του μπλογκακίου σας!
Καλησπέρα σας….
Μην φοβάστε…δεν την ξαναπατάω…..
Η ευχαρίστηση όλη δική μου…..
Καλησπέρα!
Κερνάτε …..τσίπουρο και καρύδια ;
Kαλησπέρα….καλώς την…
Σαν πρώτη επαφή και διαφημιστικό δώρο ναι….
Αλλά την επόμενη φορά θα τα αγοράσετε…..
ορισμένοι αδιαφόρησαν για το οριζόντιο μοίρασμα, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξει συνέχεια και στη κάθετη σχέση τους με τους ανθρώπους…
δεν είμαστε από αυτούς…
Καλησπέρα αγαπητή….
Τουλάχιστον προσπαθούμε να μην είμαστε…..
η αδιαφορία στην συμμετοχή , δεν είναι το ίδιον που θα’ θελα να με χαρακτηρίζει……
Κι ευχαριστώ που περάσατε….
Καλησπέρα Χρηχα Μας!
Να βάλω κι εγώ την πινελιά μου στο ποίημα;
…Γύρισα…
… Ξαναγύρισα…
…Στριφογύρισα…
… Με πιάσανε τα μάγια … … … …
(καλό; τι λές;)
🙂
Καλησπέρα φίλη μου…
Καλό ακούγεται….καλωσόρισες κι εσύ κάτω από την σκιά της έμπνευσης…
Χαίρομαι που είσαι κι εσύ πρόθυμη να κόψεις και να χαρίσεις
μικρά κομματάκια σκέψης σου
χαρισμένα με την ψυχή σου….
γιατί όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν …
να μας φοβίσουν και να μας υποτάξουν….
ξέρουν ότι πρώτα θα χτυπήσουν στις αναφάλειές μας….
πρώτα θα προσπαθήσουν να μας αποκόψουν…
από τα πράγματα που γίνονται με την ψυχή μας….
και θα θελήσουν να περιοριστούμε….
στο να κλαίμε την μοίρα μας …
χωρίς να μπορούμε να δούμε ανάταση…
χωρίς να δίνουμε περιθώρια στο περιττό που μας κάνει ανθρώπους…
στο περιττό που μας ξεχωρίζει από τα φοβισμένα πρόβατα…
και που θα μας δώσει τελικά το σθένος…
να αντιπαλέψουμε τα θηρία…